Thesis completed
Sigountou Vasiliki. 2022. “The establishment and early years of the School of Natural and Mathematical Sciences of the University of Athens (late 19th century – 1922): Key issues, uncompleted steps”. (supervisor Panagiotis Kimourtzis).
This thesis argues that two key issues dominated the field of university studies in the natural and mathematical sciences from the end of the 19th century until the beginning of the interwar period. The first was related to the demand that the University of Athens provide a specialised education in the natural sciences, focused on chemical studies and promised the creation of a scientific staff oriented to the productive sector of the economy. The second was linked to the discussion on the University’s missions and, in particular, to the promotion of the aim to strengthen the research dimension of the University’s work, alongside its educational mission. These two issues combined to highlight a major third: finding the resources to ensure development in line with the new priorities for education and research.
In the light of these key issues, the dissertation examines the process towards the establishment of the School of Natural and Mathematical Sciences and the first years of its autonomous existence. The main axes of the study are the formation, on the one hand, of the teaching staff and, on the other hand, of the scientific staff of the laboratories and museums, which, in the period under consideration, had reached a critical size that encouraged changes in the academic profession. In particular, the dissertation analyses the processes for the establishment of the Department of Chemistry. It highlights the deeper temporal roots of the project and interprets the establishment of the chemistry degree within the context set by three interrelated parameters: the influences of the European debate on higher education and its trajectories due to the experience of war; the internal conditions in Greece and the attempt to formulate a narrative with a visionary perspective for the country; and plans for Greece’s role within a wider distribution of power on the geopolitical map.
Verra Marilina. 2022. “University Studies and ICT: the impact of information and communication technologies on the formation of professional identity and educational practices of students of Pedagogical Departments”. (supervisor George Stamelos).
One of the roles of education is to correspond to the social process. It has to provide
moral cultivation and knowledge and at the same time to create fertile ground, inside which,
skills and competences useful to tomorrow’s citizen as a social being and professional are
cultivated. The foundations of education are being established in school and the query that
emerges is, who and how teaching in today’s school is. How well qualified are the teachers
that teach in the classroom, what kind of skills and competences have developed themselves
through their own educational process and how can they or intend to disseminate them to
their pupils.
Taken into consideration that we live in the era of knowledge society and domination
of digital media, the need of a more inclusive and innovative educational system, fully
integrated with the digital era, can be easily perceived. The pupils who study in today’s
school must be trained in such a way so that they will be able to come up successfully
against the challenges that they will face as active citizens in the future. Bearing in mind that
future is inseparable from Information and Communication Technologies (ICT), becomes
obvious that school cannot be separated from technology.
Aim of the present educational research is to contribute, even slightly, to the
improvement of the educational process. The educational research aims to that purpose,
through systematic evaluation of every aspect of education related to pupils’ learning,
educational methods, education of educators and the classroom’s dynamics (Anderson &
Arsenault, 1998). Specifically, our research intends to determine whether the present
students of Faculties of Education – and consequently future teachers – are familiar with
technology and whether they intend to implement technology into their instruction and if
so, in what ways. We are interested in ascertaining if, through the contribution of their
studies and judging from their usage of ICTs, they embrace a certain learning theory and if
so, how this theory shapes their professional identity and practices.
Our data originate from two hundred questionnaires, containing questions about
specifically to what extent the responders use technological means and about the way of
potential use of technology in the classroom. On one hand, as expected, we found that
students are well acquainted with technology, as most of them are of young age, born and
raised in “technological environment” (near the beginning of current millennium). The
responders answered that they have access to technological equipment and take great
advantage of ICTs, either for personal use or for professional development. In fact, the
students’ degree of familiarity with technology did not differ significantly according to age,
sex or years of studies.
On the other hand, we tried to explore the exact use of technology. Namely, for which
task specifically, do the students utilize the ICTs during their academic studies and internship
and how they intend to embed ICTs into their instruction in future. The way of use of ICTs is
associated with learning theories and therefore we have explored whether students adopt
any of the major learning theories (behaviorism, cognitive theories, sociocultural theories)
and if their professional identity and practices are shaped by these theories respectively. The
results of the research on this point revealed some “perplexity” or rather a non-conscious
implementation of learning theories. The answers of the responders reveal that they
currently use and intend to use in future the ICTs in multiple ways, but neither imply an
adoption – having as a starting point their studies – of any particular learning theory, nor
that they intend to teach in the future according to a theory. For instance, this may happen
in a teacher-centric way, for the purpose of information presentation and individual practice
of the pupils towards to the assimilation of knowledge (behaviorism), but at the same time
they may implement activities which require data analysis on behalf of pupils and facilitate
superior way of thinking, often in collaborative environments (cognitive and sociocultural
learning theories). In any case, very high percentages of acceptance of ICT usage exist, in the
context of attracting the interest and attention of pupils, a fact indicating to us that there is
scope for further research on the way of utilization of ICTs and scope for a more conscious
integration of ICTs in everyday instruction inside the classroom.
Evangelakou Panagiota. 2021. “The social dimension of higher education: Students’ satisfaction with university student support services”. (supervisor George Stamelos)
This thesis investigates whether student support services offered by universities
meet the needs of their students and achieve their social dimension mission.
In light of the social dimension, universities have developed a number of support
services (catering, accommodation, sports facilities, psychological support services,
vocational guidance, health services, etc.) to meet the increasingly diverse needs of
their students that is driven by widening of access to higher education and increase in
the number of students. This is considered to support students complete their studies
timely and minimize student dropout, which is a serious problem facing higher
education.
Quantitative and qualitative research was carried out on over second year students at
the University of Patras to meet the objectives of this thesis as to whether the needs of
students are met through university support services and, ultimately, whether the
social dimension of the university is fully promoted.
The results of the research showed that, despite the fact that the University of Patras
provides a set of student support services, the crucial role of social dimension has not
been fully highlighted. This finding lies, on the one hand, in the non-use of support
services by the vast majority of students (with the exception of catering and sports
facilities), on the other hand, in the inability of the provided services to fully meet the
student needs.
Therefore, the contribution of this thesis is to highlight the need to enhance the
social dimension of the university, which seems to consist both in the use of support
services by students and in the satisfaction of student needs by them. In turn, the use
of support services seems to depend on the constant information to students about
their existence as well as on the development of trust by students to use them. On the
other hand, the satisfaction of student needs seems to be related to the operating
conditions of the service (space, hours) and the way it is organized (organization and
management of human resources and its projects). Finally, feedback on student
satisfaction with support services seems to be provided by their evaluation, which
should not be overlooked by any university that seeks to improve its services and
increase their quality.
Dourgounas George. 2019. “European educational policy and lifelong learning policies in Greece: investigating the achievement of employability and social inequality objectives before and during the economic crisis”. (supervisor Eleni Prokou).
The aim of this doctoral thesis is to investigate the influences of the European
education policy in lifelong learning (LLL) policies in Greece and to evaluate the
effectiveness of the policies of Continuing Vocational Training (CVT) in Greece,
with reference to the achievement of the aims of employability and social cohesion,
the emphasis being on the unemployed. The first part of the thesis attempts to review
the theoretical approaches to the concepts of employability and social cohesion,
which form two complementary objectives of the European Union (EU) LLL policies.
The second part of the thesis critically analyses the EU policies for LLL and their
impact on the policies for lifelong learning in Greece, using the concept of
europeanisation as interpretative tool. The third part of the thesis examines the degree
to which the aims of employability and social cohesion are achieved through the
participation of the unemployed in CVT in Greece, through the data of 2007 and 2012
Adult Education Survey. The analysis and interpretation of the reforms in LLL and of
the Greek governments’ policy discourse on their LLL policies, and the statistical
processing of the Adult Education Survey data on the participation of the unemployed
in CVT in Greece, show the strong influences of the European education policy in
LLL policies in Greece and the failure of CVT policies to develop the employability
of the unemployed and to ensure social cohesion.
Democracy is a political system that requires citizens with democratic principles, values and beliefs, and characteristics such as respect for the rights and freedoms of others, responsibility, acceptance of diversity, participation, dialogue and cooperation. The lack of these features not only weakens democracy, but also can put it at risk. Today, more and more, both in Western democratic societies and in the field of democratic theory and research, the need for strengthening and revitalizing democracy has become conscious. Especially, in a crucial period in which social inequalities and poverty have increased, and in addition, migratory flows have been intensified by urgent issues democratic rights and freedoms. Our country is in no way free of such problems and that is why it is imperative for the Greek State to react. It is admitted that the organization which could, as a matter of priority, contribute to the empowerment of democracy is school. As one of the key institutions of democratic development of a society, school must promote democratic values and principles aiming at the development of a democratic culture to students and prepare them as tomorrows’ democratic citizens. In this perspective, school administration can play a decisive role. Through the development of collaborative, participatory, democratic models of educational leadership, school administration could enhance democratic values and democratic ideals of students and teachers, transforming the school unit in a democratic learning community. The central question raised in this thesis is whether the Greek school promotes democratic values from school administration and teachers and whether or not the democratic educational leadership develops. For this purpose, we have applied both quantitative and qualitative research methods in this thesis. In particular, using as methodological tool the written questionnaire for all the principals of the secondary schools of the Aitoloakarnania Regional Unity and in a representative sample of teachers, we tried to investigate the attitudes of the school administration and the teachers and if, through these attitudes, democratic values, in terms of knowledge and practice, are promoted in school units.
In addition, we conducted semi – structured interviews with principals of the surveyed population to investigate the attitudes of the school administration in the face of democratic values and the possible development of democratic leadership in the school, by seeking to combine the written questionnaire and semitructured interviews to enhance the validity and credibility of the research results. According to the research results, we have come to the conclusion that there is a clear problem of understanding the concepts of the democratic educational leadership and its difference from the traditional school administration in the Greek school. For the most part, the principals identify these two concepts, while they perceive the educational leadership as an institutional entity that is exclusively associated with the role of the school principal. We notice that the majority of principals have considerable difficulties in developing the features of a democratic educational leadership in school unit. This means that the school administration is unable to promote democratic values in school units, which significantly prevents the development of democratic education in the Greek school. On the other hand, there is a strong tendency among teachers to adopt conservative attitudes and practices which usually promote socialization in the prevailing traditional values and formal rules of behavior of students, with the consequence of developing an autocracy or even a conformism towards the mode of operation of the school unit, that favors apathy and indifference to democratic pedagogical initiatives and interventions. So, teachers find it difficult to teach the students those democratic values and principles that are necessary for the development of a democratic ethics in the school unit. To conclude with, that the promotion of democratic values in secondary schools, particularly in school administration, is particularly deficient.
Lempesi Georgia-Eleni. 2017. “Transfer of educational and social policy in Europe: The case of gender programmes in schools”. (supervisor George Stamelos).
Η παρούσα διατριβή ασχολείται με τη μεταφορά πολιτικών για την ισότητα των φύλων από το επίπεδο της Ε.Ε. στο επίπεδο του ελληνικού σχολείου.
Επικεντρωθήκαμε σε δύο στοιχεία: στη διερεύνηση του περιεχομένου πολιτικής που μεταφέρεται από την Ε.Ε. στο ελληνικό συγκείμενο και στη διερεύνηση του νοήματος που αποδίδουν οι εκπαιδευτικοί σε προγράμματα για τα φύλα που εφάρμοσαν ή εφαρμόζουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στόχος μας ήταν να αναδειχθούν τα χαρακτηριστικά της πολιτικής που εν τέλει παράγεται στο πεδίο μέσω: πρώτον της μεταφοράς πολιτικής και δεύτερον της νοηματοδότησης από τους εκπαιδευτικούς. Θεωρούμε ότι με την ενασχόληση μας με τη μελέτη της μεταφοράς και της ερμηνείας των πολιτικών από τους εφαρμοστές στο πεδίο της πολιτικής αυτής (εκπαιδευτικούς) μπορούμε να δώσουμε μία οπτική της εφαρμογής ευρωπαϊκών πολιτικών στο μίκρο επίπεδο.
Η ερευνητική διαδικασία ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις με τη χρήση ποιοτικής μεθοδολογίας. Αρχικά αναζητήθηκαν, επιλέχθηκαν και αναλύθηκαν προγράμματα που περιλαμβάνουν στην στοχοθεσία τους την ισότητα των φύλων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν από το ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ και Προγράμματα Σχολικών Δραστηριοτήτων και Σταδιοδρομίας) και μετέπειτα, μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων και παρατήρησης, εστιάσαμε στους εκπαιδευτικούς που εφάρμοσαν/όζουν τα προγράμματα αυτά.
Σύμφωνα με τα δεδομένα της μελέτης, παρατηρούμε δύο τύπους μεταφοράς: την υποχρεωτική μεταφορά (προγράμματα ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ) και την εθελοντική μεταφορά καθοδηγούμενη από μια ανάγκη.
Πολλοί στόχοι των ευρωπαϊκών πολιτικών δεν μεταφέρθηκαν στο πεδίο καθώς δεν προέκυψε η διαπραγμάτευση τους στα πλαίσια της διαντίδρασης των συμμετεχόντων ούτε κατά τη φάση της επιμόρφωσης στα προγράμματα που προσφερόταν ούτε κατά τη φάση της εφαρμογής προγραμμάτων. Η νοηματοδότηση της ισότητας ως θεματικής των υπό μελέτη προγραμμάτων σχετίζεται αρκετά με τον κόσμο της εκπαίδευσης (πχ τα κορίτσια είναι καλές μαθήτριες άρα δεν υπάρχει ανάγκη προγραμμάτων για την ισότητα των φύλων) και τη βελτίωση των σχέσεων των φύλων στο σχολείο. Παρατηρήθηκε ασυνέχεια των πολιτικών καθώς οι εκπαιδευτικοί δεν αντιλήφθηκαν τη συγκεκριμένη στόχευση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων ούτε τη διάθεση περί διάχυσης.
Ωστόσο οι εκπαιδευτικοί στόχευσαν στην ευαισθητοποίηση των μαθητών/τριων σε σχέση με τα παραδοσιακά έμφυλα στερεότυπα ιδιαίτερα σε αγροτικές περιοχές και χρησιμοποίησαν τη μεθοδολογία και τα εργαλεία των προγραμμάτων. Έτσι καταλήγουμε στο ότι υπήρξε κάποια επιρροή στο πεδίο σε σχέση με την ευαισθητοποίηση μαθητών και εκπαιδευτικών αλλά δεν προέκυψε μεταφορά των εκάστοτε ευρωπαϊκών πολιτικών
Charalampopoulou Christiana. 2016. “L’éducation interculturelle par le biais des projets éducatifs muséaux: une étude comparée entre la France et la Grèce”. (supervisor George Stamelos) (PhD with co-supervision with Université de Rouen – co-supervisor Professor Jean Houssaye).
In a social and educational environment marked by cultural diversity, this dissertation
aims to understand the role of education for democratic citizenship in museums as an
example of cooperation between formal and non-formal education. The need for this
cooperation is based on the current difficulties that school faces which seems to fail his
traditional role of socialization by having to ensure the promotion of democratic
citizenship and values, such as the respect for diversity and human rights. Since we
consider museums as places of citizenship and as vectors of cultural values, we have
investigated whether stakeholders, museum educators and teachers who visit the
museums with their classes, realize the potential of museum educational activities to
support democratic citizenship education. To do so, we conducted a qualitative research
at the crossroads of Education Sciences and Museology in four museums in Paris and
Athens through interviews with agents involved, triangulated with observations of
museum educational activities and analysis of official museum documents. The analysis
showed that formal and non-formal education have difficulties in coordinating with each
other in order to educate for democratic citizenship.
Rerak Monika Barbara. 2016. «Negotiation of migratory and educational strategies of Polish families in Athens». (supervisor George Stamelos).
Contemporary migrations are becoming a common process for people who want to improve their material living conditions and to provide better economic security for themselves and their families. Immigration is currently high up the political agenda in most European countries, including Greece, as they struggle to deal with the increased flow of illegal immigrants. In this context it becomes necessary to examine diverse aspects of migration. In the following dissertation we focus on the processes of migratory and educational strategies’ negotiation of Polish families residing in Athens. Migrant families and children of migrants make up a large and increasing share of the Greek population, and it seems that over the next few decades they will constitute a significant section of Greek society. This increasing diversity requires the gaining of an understanding of the educational trajectories of children from various ethnic groups as well as mobility patterns of migrant families. Yet, research on the topic is far from being complete. Our project enquires how migrants negotiate their educational and migratory strategies, how this negotiation is influenced by the crisis, as well as other factors. We ask about what the educational and migration strategies and factors influencing the process of their negotiation are. We look into the implications of children’s education for the process of family strategy formation. Characteristic of the Polish community in Athens seems to be liquidity of their strategies: their educational and migratory projects were often changing and being modified. Migratory and educational strategies seem to emerge as a response to everyday life and various obligations. Economic factors proved to be the most relevant with regards to family strategy negotiation. We acknowledge that the economic situation in Poland and associated problems of job insecurity, low wages and unemployment in the regions that respondents came from, combined with the specific education and skills of the researched group might be the reason why Polish families remain in Greece regardless of economic difficulties caused by the crisis. Results of the present research show that for the investigated group parents have a great influence on decision-making around educational trajectories and spatial strategies of families. The presence of children seems to be central to the families’ decision-making processes, and children fundamentally shape the nature and course of families’ migration experiences.
Karachontziti Elena. “Le rôle des politiques éducatives européennes et helléniques dans la transformation des représentations de l’Europe dans les manuels scolaires de l’école primaire en Grèce (1984-2010)”. (supervisor George Stamelos) (PhD with co-supervision with Université Paris 8 – co-supervisor Professor Saeed Paivandi).
School discourse is at the centre of this Phd dissertation. Traditionally, greek schools
promote the greek – Christian discourse throughout the content of school textbooks
treating the religious phenomenon. This fact is what brings us in mind the structure of
the greek identity, to the forming of which orthodoxy indisputably plays a major role.
In the year 2003 the Greek state accepts a European financial help in order to refresh
the school textbooks. However, this specific help comes with the obligation to respect
not only the european financial rules, but the priorities in certain subjects as they are
set by the european policies as well. One of these priorities is the construction of the
European citizenship in a more solid way. Furthermore, it reconsiders its practices
and sets the goals concerning the building of the European citizen Our research aims
at a pluralistic study of the greek textbooks which form the religious phenomenon in
the primary education. Towards this direction the object of our study is the evolution
of the religious education which is included in the school program of the Education of
Democratic Citizenchip. One last thing that is promoted by the European institutions
targets at the transition from the representative to the participatory citizenship model.
These developments result in the construction of the school discourse and in the
effective treatment of the religious phenomenon. The research is carried out by the
means of the analysis of the content of school textbooks, combined with the
interviews of the actors (authors, evaluators, responsibles of application of education
policy).
The data analysis brings into light that the changes to which school discourse is
submitted, forced by the European checks, do not bring about changes to its
orientation. It is a matter of transformation in order to live up to the change of
example. School discourse which is promoted by the school textbooks is a product of
the European and greek educational policies.
Christodoulou Michael. 2014. “Education and adolescence: A comparative study on the formation of the social self in the life narratives of secondary school students”. (supervisor Pantelis Kyprianos).
Πριν από 4 χρόνια, σε μια από τις εισαγωγικές παραδόσεις του μαθήματος της κοινωνιολογίας που διδάσκω στους μαθητές της Γ λυκείου, ένας μαθητής σήκωσε το χέρι του για να θέσει ένα ερώτημα, απέναντι στο οποίο η αμηχανία μου να δώσω μια ικανοποιητική απάντηση, την ίδια στιγμή, μου προξένησε μια σειρά από προβληματισμούς οι οποίοι διατρέχουν το σύνολο των ζητημάτων που η παρούσα εργασία πραγματεύεται. Με ρώτησε «δάσκαλε, πιστεύετε ότι είμαστε σε θέση στη φάση που είμαστε να πάρουμε αποφάσεις που αφορούν το μέλλον μας;». Αφήνοντας κατά μέρος όλα όσα είχα προετοιμάσει να συζητήσω με τους μαθητές τη συγκεκριμένη μέρα, επέλεξα να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα παρωθώντας τους να σκεφτούν όχι με τις κατηγορίες αντίληψης που ο σχολικός θεσμός επιβάλλει, δηλαδή με όρους επιλογής κριτηρίων για τα «επαγγέλματα του μέλλοντος» ή παροχής πληροφοριών για τα επαγγελματικά δικαιώματα των πανεπιστημιακών τμημάτων, αλλά με βάση τις βιοκοσμικές προϋποθέσεις που καθιστούν το ερώτημα αυτό πιθανό να τεθεί και τις πιθανές διασυνδέσεις του με τον τρόπο που όχι μόνο ο εν λόγω μαθητής αλλά και οι υπόλοιποι βλέπουν τους εαυτούς τους.
Αν και τα βλέμματα απορίας που είδα στα πρόσωπά τους στο τέλος της ώρας με έκαναν να αναρωτηθώ για την επιτυχία ή την αποτυχία της επιλογής μου, η αλήθεια είναι ότι η ερώτηση του μαθητή καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την παρούσα έρευνα ως προς τα εξής: αφενός αναρωτήθηκα για τους λόγους που ώθησαν τον συγκεκριμένο μαθητή να θέσει το ερώτημα και όχι τους υπόλοιπους, δεδομένου ότι όλοι τους είναι «στην ίδια φάση» και αφετέρου για τις παραδοχές πάνω στις οποίες διατυπώθηκε, όπως το ποια είναι και τι εννοούσε με το «αυτή τη φάση», το ποιος τελικά παίρνει την απόφαση για μεταλυκειακές επιλογές και για την έννοια του «μέλλοντος» που χρησιμοποίησε σε σχέση με την οποία αυτή η απόφαση μπορεί να κριθεί.
Στη βάση αυτών των αναστοχασμών, οδηγήθηκα σε μια έρευνα για την εφηβεία στα πλαίσια της οποίας η λήψη αποφάσεων για τον επαγγελματικό προσανατολισμό αποτελεί ένα μέρος μόνο αυτού που στο θεωρητικό κεφάλαιο ονομάζουμε κοινωνικό εαυτό των εφήβων. Αντίθετα, μια μελέτη για την εφηβεία στις μέρες μας οφείλει να αντικειμενοποιήσει τις αυθόρμητες κοινωνιολογίες που ο θεσμός της εκπαίδευσης διαχέει και να φωτίσει τους όρους δια των οποίων οι ίδιοι οι έφηβοι συγκροτούν τις ταυτότητές τους μέσα σε ιστορικά προσδιορισμένα πλαίσια. Έτσι, η έμφαση στην υποκειμενικότητα που η εργασία αυτή θέλει να πριμοδοτήσει συνυφαίνεται με ένα εγχείρημα απο-φυσιοποίησης των διαδικασιών που καθιστούν τη νεότητα (και την εφηβεία συγκεκριμένα) στατιστική κατηγορία. Με άλλα λόγια, η παρούσα εργασία αντλεί τους λόγους ύπαρξής της μέσα στην οπτική εκείνη που λαμβάνει υπόψη της τόσο την κατανόηση της εφηβείας στις υλικές και υπαρξιακές της διαστάσεις, έτσι όπως αυτές μπορούν να εκφραστούν ως μια attention a la vie των μελών μιας θεσμικά συγκροτημένης ηλικιακής κατηγορίας, όσο και τη συμβολή που αυτή η θεσμική συγκρότηση μπορεί να έχει σε όλα όσα οι έφηβοι βάζουν «εντός και εκτός παρένθεσης».
Το ξεκίνημα, η εξέλιξη και η ολοκλήρωση της εργασίας μας οφείλει πολλά σε αρκετούς ανθρώπους. Η συμβολή του Καθηγητή κ. Παντελή Κυπριανού ήταν καθοριστική σε πολλαπλά επίπεδα, αφού η διανοητική του άνεση να μεταβαίνει από το ένα γνωστικό πεδίο στο άλλο, το διαρκές ενδιαφέρον του για την πορεία της έρευνας, οι ανατρεπτικές παρατηρήσεις του για υποθέσεις εργασίας που προέκυπταν από τα δεδομένα, η εμπιστοσύνη του στον τρόπο που δόμησα την προβληματική μου και στην αποτύπωσή της σε γραπτή μορφή και, τέλος, η προτροπή του να μοιραστώ τα θεωρητικά μου επιχειρήματα σε ακαδημαϊκά περιβάλλοντα και μη με ένα τρόπο όχι αυτοαναφορικό αλλά επικοινωνιακό, όλα αυτά μου εξασφάλισαν ένα διανοητικό κλίμα προκειμένου να επεξεργαστώ με σαφήνεια τα δεδομένα και την ανάλυσή τους και να φέρω εις πέρας το ερευνητικό μου εγχείρημα.
Η εργασία μας οφείλει πολλά επίσης στον Αναπληρωτή Καθηγητή κ. Μάνο Σπυριδάκη. Η προθυμία του ανά πάσα στιγμή να ακούσει τις θεωρητικές μου ανησυχίες, η εμβριθής γνώση του για τη σχετική συζήτηση και τη βιβλιογραφία – ενημερώνοντάς με συχνά για τρέχουσες εκδόσεις και παραχωρώντας μου υλικό στο οποίο δεν είχα πρόσβαση – η ικανότητά του να ξεπερνά αναλυτικά αδιέξοδα και η εμπιστοσύνη του στην εφαρμογή του θεωρητικού μου πλαισίου, με βοήθησαν καίρια ώστε να διαχειριστώ γόνιμα την εμπειρία μου από το πεδίο και να οργανώσω τα δεδομένα μου με έναν όσο περισσότερο μπορούσα θεωρητικά συνεκτικό τρόπο.
Επιπλέον, η κοινωνιολογική παιδεία του Επίκουρου Καθηγητή κ. Γιάννη Καμαριανού, οι οξυδερκείς παρατηρήσεις του πάνω σε πιθανές μου αιτιολογήσεις για τους κοινωνικούς όρους οργάνωσης του εφηβικού habitus, οι δαιδαλώδεις αναλύσεις του για σχετικές θεωρίες που έχουν διατυπωθεί, οι εξαντλητικές ερωτήσεις του για τις προκείμενες του ερευνητικού μου σχεδιασμού και οι καινοτόμες προτάσεις του για τη διαχείριση του υλικού, λειτούργησαν ως σταθερό πλαίσιο προσανατολισμού καθ’ όλη την πορεία της έρευνας.
Επίσης, ιδιαίτερα χρήσιμη ήταν η ανταλλαγή απόψεων που είχα με τον Καθηγητή Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Manchester Nick Crossley για τους όρους ενεργοποίησης της Grounded Theory ως μεθοδολογίας στα πλαίσια μιας έρευνας που υιοθετεί από κοινού ένα μικρο-κοινωνιολογικό θεωρητικό εξοπλισμό και την έννοια του habitus. Τα κείμενα που μου έστειλε και η προτροπή του να δω και τη λογική της αφηγηματικής ανάλυσης υπήρξαν κομβικά για την πορεία της έρευνας. Με την ίδια προθυμία ανταποκρίθηκαν και οι κ.κ. Μανόλης Σαββάκης, Λέκτορας στο τμήμα Κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου Αιγαίου και Μανόλης Τζανάκης, Επίκουρος Καθηγητής του τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, όταν στα πλαίσια σχετικού συνεδρίου, οι μεθοδολογικές τους προτάσεις αποτέλεσαν για μένα σημαντική πηγή ανατροφοδότησης για την έρευνά μου που ήταν τότε στο ξεκίνημά της.
Από την άλλη μεριά, καμία έρευνα πεδίου δεν μπορεί να ολοκληρωθεί δίχως την καθοριστική συμβολή των ανθρώπων που αποτελούν μέρος του, το διαχειρίζονται και το υπηρετούν. Έτσι, δεν έχω παρά να ευχαριστήσω όλους εκείνους που δέχτηκαν να πραγματοποιηθεί η έρευνα στους χώρους εργασίας τους και συγκεκριμένα τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους Β. Γιαννόπουλο, Γ. Καρατζά, Ι. Μάλλια, Σ. Γκότση, Δ. Μαρούδα, Γ. Οικονόμου, Γ. Κυριαζοπούλου, Γ. Σελλά, Κ. Καραμάνη, Α. Κυριάκη, Η. Ντεμίρη, Ε. Κωστακοπούλου και Α. Ζαβουδάκη. Αναμφίβολα, πέρα από το ότι είναι απεριόριστη η ευγνωμοσύνη μου στους μαθητές και τις μαθήτριες που δέχτηκαν να συμμετάσχουν στην έρευνα, δεν θα ξεχάσω τη χαρά, την αγωνία, τον ενθουσιασμό, την αμηχανία και τα πάσης φύσεως συναισθήματα που διαπερνούσαν τις χειμαρρώδεις αφηγήσεις τους και την προθυμία τους να με βοηθήσουν. Ελπίζω σε αυτή την εργασία, αν τη διαβάσουν, να αισθανθούν ότι ένα κομμάτι της ανάλυσης αφορά τις εξιστορήσεις τους, τις επιθυμίες τους ή ακόμα και τις φοβίες τους και να λειτουργήσει ως πηγή διερώτησης για τις συνθήκες που σχηματοποιούν τα αυτονόητά τους.
Ένα από τους σημαντικούς άλλους αυτής της εργασίας ήταν και ο φίλος και συνάδελφος εκπαιδευτικός Σάκης Σπυρίδης. Η άρτια κοινωνικο-ιστορική του παιδεία, η διαύγεια με την οποία έφερνε στο προσκήνιο τα κενά των θεωρητικών μου υποθέσεων και η οξυδέρκειά του να συνδέει όλα τα προφανή μέσα στα οποία η ατομική εμπειρία αποκτά την οντολογική της ασφάλεια, με τις δυναμικές που την πλαισιώνουν «πίσω από την πλάτη της», όπως έλεγε ο Goffman, αποτέλεσαν για μένα ένα διαχρονικό ακροατήριο που το λάμβανα πάντα σοβαρά υπόψη μου.
Κλείνοντας, καθώς ξεδιπλωνόταν αυτή η έρευνα, στο πίσω μέρος του μυαλού μου πάντα υπήρχαν οι συζητήσεις που είχα με τον αδερφό μου για τις πολιτικές της νεότητας, ή για τις «φαντασιακές της σημασίες» όπως συχνά αναφέρει, σε μια προσπάθεια να ανιχνεύσουμε τις προεκτάσεις τους στις αλληλεπιδράσεις που δομούν τον κοινωνικό μας χρόνο και στα πλαίσια μιας παιδαγωγικής που δεν μπορεί παρά να αναμετρηθεί με το δίπολο της αυτονομίας και της ετερονομίας, έτσι όπως αυτό εγγράφεται στη καθημερινή του ζωή ως πατέρα και στη δική μου ως εκπαιδευτικού.
Pitsou Hara. 2014. “University and Human Rights. A Study on the Introduction of Human Rights Education in the Curricula of the Departments of Education in the Fifteen Years 1995-2010. Their evaluation by the students of the Departments of Education and their diffusion in the school environment”. (supervisor Stathis Balias).
In light of the continuing formal appeals of the United Nations to its Member
States to implement Education for Human Rights at all levels of education,
this thesis studies the existence and implementation of this educational
subject as an independent course in the curricula of Teacher and Preschool
Educator Departments of Greek Universities.
The resolutions of the United Nations for the application and implementation
of the Decade of Education for Human Rights, (1995-2004) and the first
phase of the World Programme of Education for Human Rights (2005-2009),
in conjunction with the constant breaches of Human Rights around the world,
deem it imperative to implement the aforementioned educational subject at all
educational levels. Much more so, in the Teacher and Preschool Educator
Departments, which educate future teachers who will be invited to shape the
future citizens.
In this context, this research work examines, using qualitative and
quantitative data collection methods (content analysis, interviews and
questionnaires), both the existence of Education for Human Rights in Greek
Teacher and Preschool Educator Departments, and the application of this kind
of education based on the model of the “cognitive pyramid”, which consists
of three levels of values- awareness, accountability and transformation.
According to the results, at the first level, Education for Human Rights is
taught as a separate subject in three of the nineteen Pedagogical Departments
that exist in Greek Universities. At a second level, the teaching of this subject
appears to play a key role in increasing the knowledge level of students.
However, it does not seem to significantly affect the attitudes and perceptions
of students in acting against violations and in support for Human Rights.
Although the research findings do not present an image fully consistent with
the practical application of Education for Human Rights in the Pedagogical
Departments of Greek Universities, according to the model of the "cognitive
pyramid", they reveal positive findings amongst both the members of
Research Faculties and students who were questioned. To be more specific,
they put emphasis on the necessity and importance of the existence
of Education for Human Rights in the educational system and show a positive
attitude to contributing to its consolidation.
Demiza Stamatina (Teta). 2014. “Teachers’ values, perceptions and attitudes towards the development of democratic skills – attitudes – in preschool children. An empirical research in kindergartens in Attica”. (supervisor Stathis Balias).
In this thesis, the central research topic is the investigation of beliefs and teaching
practices which the kindergarteners adopt and implement respectively on the
cultivation of democratic values in the classroom. The contemporary multicultural
reality and the crisis of values that characterizes the modern democracy highlight the
need to promote the democratic values through education in order to revitalize
democracy. The school, particularly the preschool stage, as the first formal mean of
children’s education, is considered that it could cultivate students to values capable to
shape future conscious and active citizens.
This research study is based on the idea that a modern democratic school could be
transformed into a nursery of virtues, which will promote and nurture young children
with democratic values that will shape tomorrow's citizens. The investigation of
democratic values, as they arise from basic theoretical approaches of democracy, is
attempted by methodological analysis and interpretation of educational discourse and
learning practices and activities of kindergarten teachers, with the methodological tool
of semi-structured interviews. The theoretical tool that will support the interpretation
of the empirical part is the theory of structuration by Giddens (1979). It is believed
that structuration theory and the concept of duality of structure by Giddens (1993) is
appropriate to interpret the beliefs and practices of actors (in this case the kindergarten
teachers) who operates in the specific context of the greek educational system. It is
argued that the theory of Giddens qualifies for the study and analysis of perceptions of
kindergarten teachers, as active subjects, who simultaneously are forming and
transforming their beliefs, perceptions and practices in the construction educational
data context, which according to Giddens are not determine absolutely their action but
give them capabilities to overcome them.
This research used the qualitative methodological tool of semi-structured
interviews with a representative sample of twenty kindergartens in Attica. Except
from the analysis of the interviews, a discourse analysis and content analysis related to
kindergarten laws and circulars was held. The findings that emerged from this study
firstly demonstrate the insufficient state activation in promotion of programs related to
democratic education and also highlight the inadequate training of kindergarten
teachers for the effective promotion of democratic education. However, despite the
lack of training, there were kindergarteners who fulfilled the vision of Giddens
regarding the acting subjects. More specifically, there were kindergarteners exceeded
the existing structures without knowing the nature and content of democratic
education, but they acted according to structuration principles. In accordance with
Giddens, institutions are all thoughtful acts of people: some kindergarteners tried to
inculcate democratic values in children, such as dialogue, equality and respect,
without knowing how to bring out the essence of democratic education.
Giorgos Angelopoulos. 2013. “Interdisciplinarity as a new paradigm for the constitution of university curricula: The example of postgraduate curricula”. (supervisor George Stamelos).
There is a growing recognition of the need by International Organizations, funding
agencies, universities and research units for interdisciplinary research to tackle
complex societal problems that cannot be adequately addressed by single discipline
alone. Interdisciplinarity capitalizes on a diversity of perspectives and practices that
each discipline offers, in hopes of providing innovative solutions to multifaceted
problems. The present thesis examines the practices of interdisciplinary research at
post graduate level in Greek Universities. We took as point of departure that
interdisciplinarity is based on an “epistemological pluralism” that legitimizes and
deploys other ways of knowing.
The analysis shows that there is no singular recipe for the successful implementation
of interdisciplinarity. Instead, there is a multiplicity of adequate “styles” of
interdisciplinarity. We arrived at a typology of interdisciplinarity in Greek
Universities: methodical, charismatic, theoretical and laboratory. The differences
between them depend upon the organizational and epistemic conditions of research
practices. These two factors, however, are not equivalent, as the organizational one
seems to be weak, because decisions which are made at institutional level, are filtered
by the academic staff, thereby affecting the implementation of interdisciplinarity.
Christoforidis Theodoros. 2012. “Exploring aspects of the effectiveness of Educational Policy in Church Education: the profile, attitudes, perceptions and career choices of its students”. (supervisor George Stamelos).
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση του προφίλ, των στάσεων, των αντιλήψεων και των επαγγελματικών επιλογών των μαθητών της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης οι οποίες αναδύονται εντός της ασκούμενης εκπαιδευτικής πολιτικής.
- Ποιά χαρακτηριστικά συγκροτούν το προφίλ (δημογραφικό, θρησκευτικό, σχολικό, κλπ) των έφηβων μαθητών της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης και ποιοι παράγοντες επιδρούν στην κοινωνικοποίησή τους; Aνίχνευση, μελέτη, καταγραφή.
- Ποιές είναι οι στάσεις των έφηβων μαθητών απέναντι στα σχολικά δρώμενα και ποιοι παράγοντες τις διαμορφώνουν ως προς την επιούσα εργασία, την κοινωνικοποίησή τους και την επικοινωνία με τους γονείς τους;
- Ποια είναι τα προβλήματα που συνειδητοποιούν οι μαθητές κατά τη φοίτηση τους στην Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και πως εκλαμβάνουν τη λειτουργία των Εκκλησιαστικών Σχολείων;
- Πως αντιλαμβάνονται οι μαθητές την επαγγελματική τους αποκατάσταση και τους παράγοντες που την επηρεάζουν;
- Ποιες είναι οι εκπαιδευτικές και επαγγελματικές προσδοκίες των μαθητών της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης και σε ποιο βαθμό συνδέονται οι επαγγελματικές επιλογές τους για τα ιερατικά επαγγέλματα με τη φοίτησή τους στην εκκλησιαστική εκπαίδευση;
Στη βάση της έρευνάς μας για την εκπαιδευτική πολιτική στην Εκκλησιαστική Εκπαίδευση θα θέλαμε να διαπιστώσουμε εάν :
- οι αιτίες επιλογής του Εκκλησιαστικού Σχολείου οδηγούν σε μελλοντική οργανική ένταξη στον Εκκλησιαστικό χώρο επιτελώντας τη στοχοθεσία της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης ; αλλά και
- ποιές στρατηγικές παρεμβάσεις σε επίπεδο εκπαιδευτικής πολιτικής (διαμορφωτικών δυνάμεων, φορέων, ανθρώπινου δυναμικού, νομοθεσίας, κοινωνικών συνιστωσών) μπορούν να βελτιώσουν τη λειτουργία της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης;
Sarakinioti Antigoni. 2012. “Knowledge and identities in the context of European Higher Education Policies: the example of the Curricula for Initial Teacher Education in Greece”. (supervisor A. Tsatsaroni).
As part of globalised policies on knowledge change in institutions of higher
education, European Union policies and the Bologna Process seek to
promote curricular re-organisation. In exploring the responses of Greek
Education Departments to European HE policies, this thesis attempts to
combine a Foucault inspired analysis of policy discourse and govermentality
-the perspectives of S.J. Ball (1993, 2008a) and M. Dean (2006)- and
Bernstein’s approach to pedagogic discourse. Bernstein (2000) explicates
identities formed through ‘procedures of introjection’, and those based on
‘procedures of projection’, reflecting external contingencies. Data are drawn
from a questionnaire survey and from the textual analysis of official
documents of the departments -mainly the Students’ Handbooks.
Our substantive findings, which may refer to trends of wider significance,
suggest that although in Greece competency discourse is not as yet a strong
element in official discourse on higher education, shifts in knowledge
organisation, such as interdisciplinarity, progressive pedagogies, as for
example versions of ‘problem solving’ and the privileging of context
specific professional practice, framed by performativity, create the symbolic
and organisational conditions for the official introduction of a language of
competencies in teacher education and higher education more generally.
Kavasakalis Angelos. 2011. “Greek Universities and Evaluation: Ensuring Quality in the European Higher Education Area.” (supervisor George Stamelos).
The present thesis aims to the contribution in analysis and interpretation of intensity and
conflict during the establishment and implementation of policy programs relative with
Quality Assurance in Greek Universities.
The basic view of this thesis is that actors form policy networks which create advocacy
coalitions and collide with other corresponding network coalitions having at risk the
establishment and implementation of policies programs for universities.
It seems that in Greece whenever an effort for the establishment of institutionalized quality
assurance system takes place the result is the presence of intensity and conflict. However,
European educational policies in higher education since 1998 have placed quality assurance
as one of the main action lines, fact that results the intensifying of efforts of Greek
governments for the voting and implementation of a relative law.
The production, the analysis and finally the interpretation of research data led succinctly to
the central findings of the present thesis:
In 2005 due to external to the policy sub-system events and parameters a first policy change
takes place with the establishment of a policy program of quality assurance in universities
(Law 3374/2005). So much before the establishment of the policy program what immediately
afterwards, at the first period of implementation, two powerful conflicting advocacy coalition
networks with comparable resources are created.
During the initial period of the policy program implementation developments internal to the
policy sub-system of Greek university cause changes in the allocation of resources in the two
coalition networks. The advocacy coalition network “Against” the policy program appears to
be permanently undermined. As a result this coalition finds difficulties on maintaining with
effective way the intensity in high levels. The advocacy coalition network “In favour” to the
policy program appears to be strengthened enough against the conflicting coalition.
Therefore, this coalition is able to alter the balance point between the two advocacy coalitions
and to create more favourable conditions for the implementation of the policy program
particularly from 2008 and afterwards.
These policy changes, no matter how important they are, they are not accompanied by
production of “policy oriented learning” inside or across the conflicting advocacy coalitions.
Policy oriented learning does not take place despite the fact that the policy experience of all
actors and networks on this specific policy theme was not negligible since the conflict and the
juxtaposition on the specific policy issue was continuously present for roughly a decade.
Bartzakli Marianna. “Educational Policy for Quality Assurance in Education: The School Counsellors of Primary Education”. (supervisor George Stamelos).
The present thesis deals with the subject of quality in education. More specifically it deals
with the role and action of the Scholikou Symvoulou of Primary Education. This person in the
Greek educational system is responsible for the scientific and pedagogical guidance,
consultation and the evaluation of teachers.
It seems that the Greek educational policies that concerns quality in education do not have
roots in the Greek educational tradition. They come as a result and consequence to the
Greek’s participation in International Organizations and Unions. The dissertation focus starts
from the dual point that the study of Greek educational policy should consider on the one
hand the international makers of educational policy (European Union and International
Organizations) and on the other the national specific under which the action of players who
can modify, affect or determine the final success of political decision in their implementation.
In this context we attempt to understand the meaning of quality in education, to study how
this notion is used by the international organizations and how it is formulated and
implemented in the Greek educational system.
Through the content analysis of documents of International Organizations, of the European
Union, of the Greek regulative framework and of the journal “Didaskaliko Vima” (1993-
2008) and also the findings of the 28 semi-structured interviews of Scholikous Symvoulous
we attempt on the one hand to analyze and explain the implementation of the Greek
regulative framework and on the other to clarify and analyze the role and actions of Scholikou
Symvoulou.
The findings of the research bring to light the gap between formulation and implementation of
the Greek educational policy that concerns quality in education. Furthermore the findings
bring to light the obstacles, the restrictions of his/ her action but also the ways that he/ she has
to develop action that promotes quality in education. In order to make clear this action that
promotes quality, findings are used from semi-structured interviews to teachers.
Vassilopoulos Andreas, 2004, “The challenges of extended access in the Greek University”, PTE, University of Patras”. (supervisor George Stamelos).
Η παρούσα διατριβή μελετά το ζήτημα της Διευρυμένης Πρόσβασης στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο στο πλαίσιο της συμμετοχής της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση(ΕΕ). Η πρόσβαση στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο διευρύνθηκε, την τελευταία δεκαετία, υπό την έννοια της επέκτασης των σημείων εισόδου από όπου μπορεί πλέον ένα ευρύτατο φάσμα πληθυσμού -που δεν περιορίζεται πια μόνο στους χρήστες- φοιτητές, επιμοροφούμενοι κλπ- των εκπαιδευτικών και ερευνητικών δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται στο πανεπιστήμιο αλλά εκτείνεται και σε εκείνους που αποκτούν, περιστασιακή, κυρίως, εργασιακή σχέση με αυτό (διδάσκοντες, ερευνητές κλπ)- να προσεγγίσει την πανεπιστημιακή διδασκαλία και έρευνα εντός ενός θεσμικού πλαισίου που έχει διαμορφώσει το ελληνικό κράτος και της χρηματοδότησης που παρέχουν οργανισμοί, φορείς ή φυσικά πρόσωπα, που εντοπίζονται στο υπερεθνικό, εθνικό και υποεθνικό επίπεδο. Σε αυτό το πλαίσιο, η συγκεκριμένη έρευνα εξετάζει, αφενός, τις εξελίξεις που οδήγησαν σε αυτό το φαινόμενο και, αφετέρου, τις προκλήσεις που τίθενται, ειδικά για τα Παιδαγωγικά Τμήματα Δημοτικής Εκπαίδευσης (ΠΤΔΕ) στην Ελλάδα. Χρησιμοποιεί ποιοτικές μεθόδους συλλογής δεδομένων: α) ανάλυση τεκμηρίων, και β ) ημι-κατευθυνόμενες, ανοικτές συνεντεύξεις. Τα αποτελέσματα της έρευνας υποδηλώνουν, κατ’ αρχήν, ότι το φαινόμενο της διεύρυνσης της πρόσβασης στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο και, συγκεκριμένα, στα ΠΤΔΕ αναπτύχθηκε στο πλαίσιο άσκησης της εκπαιδευτικής πολιτικής της ΕΕ εξυπηρετώντας παράλληλα εθνικούς στόχους και, επιμέρους, επιδιώξεις φορέων και δρώντων στο υπο-εθνικό επίπεδο. Δεύτερον, από τα αποτελέσματα της έρευνας φαίνεται ότι η διεύρυνση της πρόσβασης στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο έθεσε σημαντικές, πρωτόφαντες, προκλήσεις στα ΠΤΔΕ οι οποίες αφορούν, μεταξύ άλλων, τη λειτουργία, το σύγχρονο ρόλο και προσανατολισμό τους αλλά και τις μελλοντικές προοπτικές εντός τους πλαισίου διαμόρφωσης του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης, του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας κλπ.
Dakopoulou Athanasia, 2004, “Policies for the Further Education of Teachers of Primary Education and the role of the University in the context of European Integration, University of Patras”. (supervisor George Stamelos).
Στη διατριβή αυτή εξετάζονται οι επιμορφωτικές πολιτικές για Έλληνες εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ο ερευνητικός φακός εστιάζει σε μια περίπτωση επιμορφωτικής πολιτικής και ειδικότερα στην περίοδο από το θεσμικό μετασχηματισμό των Διδασκαλείων Δημοτικής Εκπαίδευσης (έτος 1995) έως και το έτος 2003. Αντικείμενο της έρευνας αποτελεί η ανίχνευση, η υλοποίηση, η περιγραφή και η ανάλυση της διαδικασίας συγκρότησης και της υλοποίησης της επιμορφωτικής αυτής πολιτικής, καθώς και των βασικών παραγόντων που επέδρασαν σε αυτήν.
Ερευνητικά δεδομένα προκύπτουν από εστιασμένες συνεντεύξεις που διενεργήθηκαν με τους εμπλεκόμενους μακρο-φορείς δράσης, αλλά και από την ανάλυση περιεχομένου πρωτογενών γραπτών πηγών πολιτικού χαρακτήρα. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάζονται σε δύο μέρη, έτσι ώστε να καθίσταται ευδιάκριτη η χρονική οριοθέτηση των ΄δυο φάσεων οι οποίες εξετάζονται, αυτή της συγκρότησης και αυτή της υλοποίησης την διερευνώμενης εκπαιδευτικής πολιτικής.
Σχετικά με τη συγκρότηση της διερευνώμενης επιμορφωτικής πολιτικής, η διατριβή κατατείνεται στην ύπαρξη ενός πολύπλοκου σχηματισμού δικτύων φορέων δράσης στο πεδίο της εκπαιδευτικής πολιτικής. Παράλληλα, στο πλαίσιο της διερεύνησης της υλοποίησης της επιμορφωτικής αυτής πολιτικής, τμήμα της διατριβής αφιερώνεται στην εξέταση πτυχών της οργάνωσης, διοίκησης και μεθοδολογίας επιμόρφωσης των Διδασκαλείων Δημοτικής Εκπαίδευσης. Ερευνητικά δεδομένα προερχόμενα από την αποτίμηση των οδηγών σπουδών, καθώς και από την αξιοποίηση σχετικών κειμένων διοικητικού χαρακτήρα συνθέτουν το οργανωτικό, διοικητικό και μεθοδολογικό μωσαϊκό της λειτουργίας του φορέα-προϊόντος της διερευνώμενης επιμορφωτικής πολιτικής.
